Yeni eseri Carpe Diem'de geçmişe ya da geleceğe bağlı kalmadan anı yakalamanın önemini anlatan ilişki ve davranış bilimleri uzmanı Aşkım Kapışmak, "Ünlüler bizi kandırıyor" diye şunları anlatıyor: 

"Anda yaşamayı her aklına geleni yapmak sanmaya başladık. İçimden içmek geliyor içeyim, sevişmek geliyor sevişeyim, aklıma eseni söyleyeyim durumu var. Oysa anı yaşamak dürtüleri eyleme geçirmek değil, dürtülerden özgürleşmektir. 
Ünlülerin fotoğraflarına bak; herkes gülüyor, çok mutlu görünüyor. Bu ülkede herkes iyi poz verir ama verdiği pozu yaşayamaz. Ama ünlülerin verdikleri o pozlara insanlar inanıyor. 
Arzu ve azim yerine arzu ve hırsla ünlü olan insanların yaşadığı siyah bir şöhret, siyah bir zenginleşmedir. Bunun sonu cezaevi, yurtdışına kaçış ya da bitiştir. Hepimizin bir yaralı çocuk tarafı var. 
Çocukluğumuzdan getirdiğimiz yaralar bunlar. 
Çoğunluk özelikle de ünlüler bunları saklıyor. Aşağılık komplekslerimizi, başarısızlıklarımızı, aldatılmışlıklarımızı kimseye göstermek istemiyoruz. O çocuğu iyileştirip yetişkin moda geçemediğimiz için de yine farklı modları kullanmaya başlıyoruz. 
Bir örnek vermek gerekirse: 
Egosu yüksek insanlar bir iş istedikleri gibi gitmediğinde hemen içindeki yaralı çocuğu kapamak için saldırganlaşır. Kızgın modu kullanır. Okan Bayülgen buna örnektir. Ebru Gündeş de anne olmadan önce bu modu çok kullanıyordu, sonra yetişkin moduna geçti. Sürekli ağlayan, acılarıyla, sıkıntılarıyla, başarısızlıklarıyla, çalkantılı özel hayatlarıyla gündeme gelen insanlar da yaralı çocuk tarafını iyileştirememiş olanlardır. 
Sağlıklı anne-baba modunu kullanan ebeveynler, çocukları yaramazlık ya da bir hata yaptığında cezalandırmak yerine çocuklarıyla konuşur. 
Bunu yapabilen çok az ebeveyn var, çoğunluk çocuğu cezalandırmayı seçiyor. Oyuncağını kırdığı için aşağılanan ya da odasına kapatılan çocuk, büyüdüğünde bir başarısızlık yaşadığında içine kapanmayı seçiyor ya da dürtüsel tepkiler veriyor.. Bu örnekleri artırabiliriz."